Nee, daar had ik ook nooit eerder
van gehoord, maar Skanderberg heeft
zich in de 15de eeuw verzet tegen de Ottomaans-Turkse bezetting van
zijn land en tegen de Islam die zijn landgenoten opgelegd kregen – vandaar dit
heldendom.
Skanderberg heette eigenlijk George
Kastrioti Skanderberg, afgeleid van het Turkse Iskender Bey wat zoveel betekent als Heer Alexander, en leefde van
1405 tot 1466. De heersende Sultan Murat II nam hem als jonge man mee als gijzelaar, en kwam zodoende in dienst van
het Ottomaanse Rijk voor de volgende 20 jaar. In 1443 deserteerde hij samen met
300 Albanezen en veroverde hij de versterkte stad Krujë
waar hij de vlag met het wapen van zijn
familie hees, de dubbele adelaar op een rode achtergrond (dezelfde vlag die het
huidige Albanië voert). Een jaar later werd hij benoemd tot leider van de Albanese
Liga en verdedigde hij de regio Albanië tegen de Ottomanen 25 jaar lang. Dank zij
zijn militaire kennis kon hij de Ottomaanse expansie tegenhouden waardoor hij voor
velen een voorbeeld is van Christelijke verzet tegen de Ottomaanse Moslims.
Voor de Albanezen was en is hij de sleutelfiguur van de Nationale Albanese
Renaissance.
Gewapend met deze informatie beland
ik in het Etnografisch en Skanderberg
Museum waar zo hoog over opgegeven wordt en binnen de muren van het Krujë fort ligt waar Skanderberg drie opeenvolgende Turkse
belegeringen wist te weerstaan.
Meteen bij het binnenkomen wordt
men geconfronteerd met een meer dan levensgroot beeld van Skanderberg omringd door zijn soldaten die ten aanval trekken. Hij
ziet er uit als een Wodanfiguur met zijn zwierige snor en voortvarende houding.
De hele zaal is gevuld met schilderijen, wapenuitrusting en andere voorwerpen
die betrekking hebben op zijn leven en zijn militaire carrière. Begrijpelijk
natuurlijk, maar ik heb nu eenmaal niet zoveel op met deze man – sorry.
Nee, ik verwonder mij daarentegen
om ook hier een knappe buste van Koning
Pyrrhus, een neef van Olympias,
de moeder van Alexander de Grote te
zien. Hij is vast voor of naast Skanderberg,
een nationale held van het oude Illyrië. Uit die tijd dateert trouwens ook het
schitterende schild, dat net als dat uit Apollonia heel erg Macedonisch
aandoet, alleen is hier in het midden geen Gorgo maar een soort Macedonische
ster aangebracht. Verder liggen er een aantal speer- en pijlpunten en zowaar
een heuse Illyrische helm. In een andere vitrine vind ik dan weer een aantal
munten: Macedonische geldstukken uit de 3de-2de eeuw v.C.,
Romeinse munten uit de 2de-3de eeuw n.C. uit Krujë, bronzen munten uit de 2de
eeuw v.C. gevonden in Apollonia en bronzen munten uit de 3de eeuw v.C. afkomstig uit Shkodre.
Tja, dat vind IK dan weer interessant!
Maar dat neemt natuurlijk niet weg
dat dit museum niet alleen een toeristische attractie is voor de Albanezen maar
ook een bron van inspiratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten