Tot 25 april 2014 loopt
deze bijzondere NAUTILUS tentoonstelling nog in de BOZAR in Brussel. De titel verwijst naar de
nauwe banden die Griekenland onderhield en nog onderhoudt met de Middellandse
Zee – een zeer begrijpelijke relatie en dus voldoende reden om een kijkje te gaan
nemen. Er zijn “maar” een honderdtal voorwerpen te zien maar die zijn wel voor
de gelegenheid bij elkaar gebracht en sommige voorwerpen hebben ook voor het
eerst hun thuismuseum verlaten.
Het is niet verwonderlijk dat er
om te beginnen beeldjes en potscherven uit de Cycladen te zien zijn die uit
rond 3.000 v.C. dateren. Hierna volgen vazen, schalen, tekeningen, reliëfs en
kleine bronzen stukken uit de Minoische en Myceense periode. Eén van de
pronkstukken is zeker de levensgrote muurschildering van een visser uit
1600-1500 v.C. die voor de gelegenheid uit het Archeologisch Museum van
Thera overgekomen is. In de Myceense periode passen de twee schitterende
gouden drinkbekers met krulfiguren die in een graf gevonden zijn en in het Archeologisch
Museum van Pylos thuishoren. Van de ene knusse ruimte naar de volgende komt
de bezoeker langs Griekse voorwerpen uit de archaïsche, klassieke en
Hellenistische periode – meer in mijn straatje natuurlijk. Ik bewonder een paar
theatermaskers, een aantal reliëfs uit kleine maar niet minder interessante
musea, en zelfs een sierlijk bronzen beeldje van een jonge die op de rug van
een dolfijn meerijdt en uit het Acropolis Museum van Athene komt.
Maar dan ineens sta ik als aan de
grond genageld, want ik kijk Alexander de Grote pal in zijn gezicht! Nee maar,
wat doet hij hier? Op deze vraag krijg ik geen antwoord, maar ik herken
natuurlijk meteen het hoofd van de jonge Alexander uit het Museum van Pella
dat dus bij mijn laatste bezoek niet aanwezig was. Nou, mijn dag kan niet meer
stuk natuurlijk, en mijn museumbezoek dus ook niet. Hier liggen ook een aantal
munten waaronder een zilveren tetradrachme van Alexander, een gouden stater ook
met de beeltenis van Alexander en daarnaast een gouden stater met het profiel
van Ptolemeus I Soter.
In de laatste expositieruimte
zijn drie schitterende bronzen beelden te zien, waarschijnlijk uit zee
opgevist. Daterend uit de tweede eeuw van onze jaartelling zien we achtereenvolgend
het beeld van een onbekende man, a prachtig hoofd van een man met ingelegde
ogen die een Macedonische kausia draagt, en de voorste helft van een
levensgrote dolfijn.
Tussen de antieke stukken door
staan ook moderne oeuvres, in mijn ogen nietszeggende voorwerpen die bovendien niets
toevoegen aan de tentoonstelling. Alleen de foto’s van de zeezichten geven een
vleugje van Griekenland weer, toen en nu – de Middellandse Zee blijft tenslotte
wat hij was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten