Het museum ligt ook hier weer aan de ingang van het terrein. Nou ja, museum is hier net als elders een groot woord voor wat in feite een grote opslagruimte is, zij het wel dat de voorwerpen min of meer tentoongesteld worden, al dan niet voorzien van een bordje met uitleg. Maar goed, het is beter dan niets en de vondsten worden op deze manier goed bewaard terwijl ze tegelijkertijd toegankelijk zijn voor het geïnteresseerde publiek zoals wij. Ik vergaap me hier aan de fijne mozaïekpaneeltjes die blijkbaar vanuit Alexandrië ingevoerd werden om hier ergens een keurplaatsje te krijgen in het midden van een grove mozaïek dat door plaatselijke ambachtslieden gelegd werd. Hier schittert zeker het Medusamozaïek dat uit de Palazzo delle Colonne komt, samen met twee fragmenten met hanen en vissen, alsmede een groot mozaïektapijt waar de vier jaargetijden op staan afgebeeld met onderaan twee panters. Wat een pracht!
Naast een onthoofde Bacchus en een elegante Venus met het hoofd van Demeter (een rare combinatie!) beide uit de 2de eeuw n.C.en afkomstig uit bovengenoemde Villa, staan hier een aantal beschilderde zuilen en kunstig uitgewerkte Korinthische kapitelen waarin de gezichten van Zeus en Mars verwerkt zijn – ook weer iets nieuws! Verder hangen er een paar luchtfoto’s o.a. van de bewuste villa en ik ben nu toch echt wel benieuwd wat ik daar ter plaatse nog te zien zal krijgen. Tussen allerlei architectonische details staat ook een stuk sarcofaag met diep uitgewerkt reliëf en volgens onze gids zou hier Achilles op horen te staan, met achter hem zijn moeder Thetis. Opvallend, op zijn minst, maar ik vraag me eigenlijk af wat hij hier komt doen …
En dan wacht mij hier een verrassing, een wat gehavend paneel dat gevonden werd op de Via Porticata. Hierop staan namelijk een aantal goederen vermeld met hun respectievelijke prijs zoals vastgesteld in een bevelschrift van Diocletianus uit 301 n.C. Dat zoiets überhaupt bestaan heeft! Uit dezelfde Via Porticata komt het bijzonder sierlijk reliëf met zes dansende Maenaden. In de oudheid was dit een heel bekend onderwerp, ooit een sokkel waarop het beeld van de toneelschrijver Euripides stond. Het origineel stamt uit Athene en werd in 405 v.C. gemaakt, maar dit is de best bewaarde (Romeinse) kopie. De in extase verkerende Maenaden, volgelingen van Dionysos, zijn bijzonder sierlijk in hun wapperend gewaad, wuivend met thyros staf en zwaaiend met hun tamboerijnen. Jammer dat het in latere jaren als rand voor de waterput gebruikt is, maar ondanks dat is het geheel toch heel goed bewaard gebleven.
Het museum ligt ook hier weer aan de ingang van het terrein. Nou ja, museum is hier net als elders een groot woord voor wat in feite een grote opslagruimte is, zij het wel dat de voorwerpen min of meer tentoongesteld worden, al dan niet voorzien van een bordje met uitleg. Maar goed, het is beter dan niets en de vondsten worden op deze manier goed bewaard terwijl ze tegelijkertijd toegankelijk zijn voor het geïnteresseerde publiek zoals wij. Ik vergaap me hier aan de fijne mozaïekpaneeltjes die blijkbaar vanuit Alexandrië ingevoerd werden om hier ergens een keurplaatsje te krijgen in het midden van een grove mozaïek dat door plaatselijke ambachtslieden gelegd werd. Hier schittert zeker het Medusamozaïek dat uit de Palazzo delle Colonne komt, samen met twee fragmenten met hanen en vissen, alsmede een groot mozaïektapijt waar de vier jaargetijden op staan afgebeeld met onderaan twee panters. Wat een pracht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten