Bansko Openluchtmuseum, BU

Volgens de overlevering werd Spartacus in 79 na Christus hier in Bansko geboren. Dit is het nieuwste Bulgaarse wintersportgebied, pas recent ontdekt door de buitenlandse toeristen vanwege de interessante combinatie van puur natuur en de sfeer van deze oude Bulgaarse stad. Vooral de Engelsen schijnen de weg hierheen gevonden te hebben.

In het oude deel van Bansko mag je de typische huizen naar het schijnt zo maar binnenlopen en bezichtigen. Elk huis blijkt tevens taveerne te zijn en volgens de statistieken telt Bansko 4000 inwoners en 400 taveernes, dus reken maar uit. Deze huizen dateren uit de Turkse (Ottomaanse) tijd en stonden toen via een poort in de tuinmuur met elkaar in verbinding zodat, in geval van nood, de bewoners snel het dorp uit konden om aan de greep van hun aanvallers te ontsnappen.

Mijn indruk is nochtans dat de mensen niet erg gastvrij zijn want de poorten aan de straatkant staan maar zelden open en je kunt toch niet zomaar bij vreemde mensen aankloppen en binnenstappen? In één van de smalle straatjes word ik aangesproken door een toerist die mij het huis waar ik voor sta warm aanprijst. “U moet naar binnen, de lady spreekt alleen Bulgaars, maar het huis is echt de moeite waard!” De poort is verveloos en het huis waar ik voor kom te staan lijkt meer op een schuur dan op een woonhuis. Een klein oud vrouwtje knikt me uitnodigend toe. Ik loop de houten trap langs de buitenmuur op en beland zo in een grote kamer die aan drie kanten toegang verleent tot kleinere vertrekken, terwijl de zogenaamde voorkant helemaal open is. In de hoek naast de trap staat een groot bed, eigenlijk niet zo gek als je met deze hitte in de openlucht kunt slapen, denk ik. Verder staat er een prachtige rechthoekige houten tafel met dito stoelen eromheen. De zijkamertjes zijn donker, op een enkel nachtpitje na. Ik neem blindelings een paar foto’s die meer laten zien dan wat ik met het blote oog kon vermoeden. Alle wanden en plafonds blijken rijkelijk beschilderd te zijn met landschappen of kleurrijke bloemmotieven, en ook het meubilair is uitgewerkt en beschilderd. Het geheel doet Turks aan met brede zitjes langs de ramen en diepe nissen, maar de meubelversieringen wekken beelden van Oostenrijk op.

Wel, heb ik ooit van mijn leven! Van het oude mensje begrijp ik alleen dat het huis van haar is en van haar voorouders, maar hoe oud het eigenlijk is, blijft geheim.

[Voor meer foto's klik op Bansko, BU]