Ankara, TK – Museum van de Anatolische Beschaving

Het Museum van de Anatolische Beschavingen gaat door als zijnde het mooiste museum van Turkije en werd in 1997 uitgeroepen tot Europees museum van het jaar. Ik vraag me hier wel af wie er dan bepaald heeft dat Turkije bij Europa gerekend moest worden.

                                                           

Nou ja, ik wil nooit de kans missen om een museum met Griekse en Romeinse oudheden te bezoeken en ik sta natuurlijk te popelen om binnen te gaan. Het bijzondere aan dit museum is dat het chronologisch opgezet is – er zijn ook wel wat beschavingen door dit land getrokken! Onze gids houdt ons bij het binnenkomen stil met een saai relaas over de paleolithische periode. Kan best wel interessant zijn, maar ik wil naar “mijn” hellenistische afdeling! Gelukkig staat er in mijn reisgids een plattegrond van het museum en weet ik dat ik in de kelder moet zijn. Ik verdwijn met stille trom naar de ondergrondse gewelven.

Er staan hier inderdaad prachtige voorwerpen, maar ik ben weer lastig. De bordjes vertellen wel uit welke periode de beelden en voorwerpen stammen, maar niet waar ze gevonden zijn. De hele context is dus spoorloos. Vervelend vind ik dat, ik wil nu eenmaal precies weten wat het voorstelt, waar het gevonden is en waarvoor het gediend heeft. Zoiets van “Romeinse kop van een vrouw. Marmer”, daar krijg ik wat van! Dat kan ik ook wel zien! Geen wonder dat ik altijd met meer vragen buitenkom dan bij het binnenkomen! Zo vind ik het ook ontzettend jammer dat er bijna geen uitleg staat bij de Hettitische friezen die tegen de muren van de centrale ruimte leunen. Ik moet het doen met het algemene jaartal van 950-900 v.C., maar waar die friezen nu vandaan komen en van welk gebouw of tempel, dat wordt niet verteld. Heel erg jammer vind ik dat en ik begrijp dan ook niet hoe dit museum bekroond kon worden als “museum van het jaar”. Ben ik dan echt zo lastig?

Een pronkstuk vind ik wel de opklapbare houten eettafel uit de 8^ste eeuw v.C., afkomstig uit het graf van de Frygische koning Midas in Gordion. Zou Alexander de Grote die ook nog gezien hebben toen hij daar vier eeuwen later de Gordiaanse Knoop doorhakte? Hoe kom ik daarbij!

                                                            

[Klik hier om mijn fotoalbum van Ankara te bekijken]

Nog meer tentoonstellingen over Alexander de Grote

Het is bijna niet te geloven dat er na zoveel jaren wachten nu ineens een ware zondvloed van tentoonstellingen over Alexander de Grote over ons heen komt!

Als eerste was er de schitterende tentoonstelling in het Reiss- Engelhorn- Museum (REM) Mannheim eind vorig jaar: Alexander der Grosse und die Öffnung der Welt (voor mijn verslag, klik op Tentoonstelling Alexander de Grote in Mannheim), die momenteel ook onder de titel Exposición Alejandro Magno. El encuentro con Oriente in het Canal de Isabel II in Madrid loopt, en tot en met 3 mei 2011 nog te bezoeken is.

Daarna was Amsterdam aan de beurt met De Onsterfelijke Alexander de Grote (voor mijn verslag, klik op: De Onsterfelijke Alexander de Grote, het Hermitage Museum) in het Museum van de Hermitage en daarbij parallel een kleinere tentoonstelling in het Allard Pierson Museum, Alexanders Erfenis – Grieken in Egypte (voor mijn verslag, klik op: Alexanders Erfenis. Allard Pierson Museum), die beide nog lopen tot 20 maart 2011.

En dan lonken er nóg twee tentoonstellingen dit jaar! Het kan niet op.

Het eerstvolgende evenement is in Oxford, UK, waar de tentoonstelling From Hercules to Alexander: the Legend of Macedonia in het Ashmolan Museum van 7 april tot 29 augustus 2011 te bezichtigen is. Naar verluidt zullen er stukken uit het museum van Pella, Alexanders geboortestad, te zien zijn die nooit eerder het land zijn uitgeweest, met o.a. de kop van de jonge Alexander.

En dan opent het Louvre dit najaar met een bijzondere Alexander-tentoonstelling Au royaume d'Alexandre le Grand,  la Macédoine antique. Dit staat vreemd genoeg nog niet vermeld op de site van het Louvre zelf, maar heeft wel in verschillende kranten gestaan en op het internet. Hiervoor moeten we ruimte in onze agenda voorzien tussen oktober 2011 en januari 2012.

Nou, als dat niet genoeg is om ons van de straat te houden dan weet ik het niet. Mijn eigen verslagen over deze opkomende evenementen volgen uiteraard van zodra ik zelf ben gaan kijken in Oxford en in Parijs.

Eretria op Euboa, GR

De aanwijzingen om vanuit mijn hotel binnendoor naar Eretria te lopen zijn niet erg duidelijk, maar oh wonder, en dank zij mijn oriëntatievermogen, beland ik via de juiste straten aan het strand. De nieuwe promenade is langer dan ik dacht en i.p.v. 1 ½ uur lopen zoals aangekondigd, wordt het meer dan 2 uur.

Ik loop als vanzelf door naar het Museum met Griekse oudheden en plaatselijke vondsten, want dit gebied werd al sinds de Bronstijd bewoond en kende zijn grote bloei in de 3^de eeuw v.C. Aan de overkant van het museum liggen nog resten van de Romeinse stad (de Romeinen vestigden zich hier in 189 n.C.), met theater en al. Er is ook ergens een villa met mozaïeken, maar de uitleg is niet duidelijk, op zijn Grieks waarschijnlijk, en dus kan ik de villa niet vinden. Jammer natuurlijk.

Het museum is niet groot, maar wel heel goed gepresenteerd in chronologische volgorde, zelfs teruggaand tot het Neolithicum, 5.500-2800 v.C. Buiten Eretria liggen er vondsten uit het naburige Amarynthos en Lefkandi, en in de tuin staan zelfs een aantal vrij gave offertafels – iets dat ik nog niet eerder gezien heb.

Lente 2005