De geschiedenis van Sicilië in het British Museum

De tentoonstelling “Sicily culture and conquest” is een unieke gelegenheid om meer te weten te komen over Sicilië, een eiland dat eeuwenlang op het kruispunt van veel beschavingen ligt.

In de oudheid was een aanleghaven en zeker een kolonie een grote troef in het handelsverkeer in en rond de Middellandse Zee. Sicilië is bovendien het grootste eiland in de Mare Nostrum, waar de eeuwen door om gevochten werd. 

Eerst waren het de Griekse kolonisten die zich hier vestigden, maar al gauw kwamen de Carthagenen opdagen die maar op een boogschut afstand, in het huidige Tunesië, woonden en de vruchtbare grond wilden uitbuiten. Met de opkomst van Rome kwam het onvermijdelijk tot een confrontatie met Carthago die in drie Punische Oorlogen uitgevochten werd en uiteindelijk door de Romeinen gewonnen werd. Natuurlijk namen de Byzantijnen de scepter over.

Met de opkomst van Islam landden de Arabieren op het eiland en plantten hier de eerste citroen- en sinaasappelbomen. De Noormannen uit Frankrijk rukten op hun beurt op en bouwden hier hun kathedralen met de schitterende mozaïeken zoals die in Monreale en Palermo die wel in alle reisgidsen pronken. De Spanjaarden, t.t.z. Aragon heerste ook een tijd over het eiland en zij pakten uit met wat later beroemd zou worden als de Siciliaanse Barok.

Hierna volgden dan nog heersers uit het Huis van Savoy, de Oostenrijkse Habsburgers en de Spaanse Bourbons tot het eiland uiteindelijk onder Garibaldi bij het inmiddels eengeworden Italië werd ingelijfd.

Al die bezettingen en overheersingen hebben uiteraard hun sporen achtergelaten, niet alleen in de cultuur van de eilandbewoners maar ook in hun dagelijkse leef- en eetgewoontes.

Deze tentoonstelling die tot 14 augustus 2016 loopt, is zeker een aanrader voor wie toch iets meer wil weten over dit overigens fascinerende eiland. 

Uitgelicht: De Palmyrese schone

De afbeelding van de knappe koningin Zenobia is bekend genoeg, en als je zo door de verschillende musea loopt lijkt het wel of zij overal staat. Dat is dus niet zo, al zijn het meestal wel dames van rang en stand natuurlijk die in soortgelijke gewaden gehuld zijn, want arme mensen hadden geen geld om een beeltenis van zichzelf en hun dierbaren op hun graf te zetten.

In Syrië zien we zulke beelden dus wel, bv in het nu beschadigde Museum van Palmyra, de dame alleen of met haar echtgenoot of samen met andere familieleden. 

  

Aangezien Syrië eeuwenlang deel uitmaakte van het Ottomaanse Rijk is het dus niet te verwonderen dat we ook Palmyrese schonen in het Archeologisch Museum van Istanbul tegenkomen.

Dichterbij huis staan er een paar voorname voorbeelden in het Rijksmuseum voor Oudheden in Leiden 

     

en ook in het Römisch-Germanisches Museum in Keulen staat er minstens eentje. 

Er zijn vast nog andere Palmyrese schonen te bewonderen, en als je er eentje gezien hebt, herken je ze in één oogopslag. Blijven kijken dus!