Dit museum herbergt een zeer
uitgebreide collectie voorwerpen, uiteenlopend van het paleolithische en
prehistorische tijdperk tot het Achaemeniden- en Sassanidenrijk, gevolgd door de
Islamitische overheersing en alle latere beschavingen. Het is een hele hap, die
geschiedenis van Iran, het oude Perzië en ik ben niet overtuigd dat een bezoek
aan dit museum hier veel duidelijkheid in brengt. Het is eerder een “proeven”
van de verschillende tijdperken, die je mentaal dan ergens hoopt te kunnen
plaatsen.
Het blijft een open vraag of je
een museum als dit aan het begin of aan het einde van de (rond)reis moet
bezoeken. Ik zou zeggen beide, maar dat is natuurlijk niet haalbaar, zeker als
men zoals hier een tijdspanne van duizenden jaren beslaat.
Zelf heb ik me in mijn
voorbereidingen beperkt tot de periode lopende van Cyrus de Grote in de 6de eeuw v.C. tot het einde van het
Sassanidenrijk in de 7de eeuw n.C. – t.t.z. de opkomst van de Islam.
Dat is al meer dan duizend jaar, en ik ben heel blij dat ik toch een aantal
stukken zo een plaats kan geven. Die behoren voornamelijk tot het
paleizencomplex van Persepolis. Zo vindt men hier bij voorbeeld een kapiteel in de
vorm van een hoofd dat op elk van de vier zuilen van het Tripylon prijkte, en het
trappenhuis met versierde zijwanden uit hetzelfde gebouw. Verder nog het zo
genaamde Audiëntie reliëf dat middenin de noordelijke trappenwand van de Apadana
stond en later, waarschijnlijk door Xerxes,
verhuisd werd naar de Schattenkamer, en nu dus hier een onderkomen gevonden
heeft. Dit is wel het pronkstuk van de hele tentoonstelling volgens mij,
misschien ook omdat het zo een bekend tafereel voorstelt waarbij de koning zijn
Chiliarch (bevelhebber) ontvangt die
hem zoals gebruikelijk groet met een kushand.
Ook interessant is het basalten
beeld van Koning Darius I uit Egypte
met inscripties in het Oud-Perzisch, Elamitisch en Babylonisch aan de ene kant
en in Egyptische hiëroglyfen aan de andere. Waarschijnlijk werd het tijdens het
bewind van Xerxes naar Susa overgebracht.
Een ander opvallend stuk is het
bijna twee meter grote bronzen beeld van een Parthische edelman, dat gedateerd
wordt tussen 200 voor en 200 na Christus – een ruime marge. Dit bijzondere beeld
was ook te zien op de tentoonstelling over Alexander
de Grote in Mannheim, het voelde dus echt als een wederzien! Een leuk
detail is dat dit beeld door niemand minder dan Aurel Stein gevonden werd in
1930.
Handig zijn ook de verschillende
kaarten, zoals die van het oude Perzische Rijk toen het kersvers aangezwollen
was door de verovering van de Meden onder Cyrus
de Grote of een plattegrond van het Koninklijk paleis van Susa.
Dit museum is zeker een
uitstekende aanvulling voor wie naar Persepolis op zijn programma heeft
staan.
[Klik hier alle foto's uit het museum van Teheran te bekijken]
[Klik hier alle foto's uit het museum van Teheran te bekijken]